زن ناز است و مرد احتیاج؟ - وبلاگ هلن

به گزارش وبلاگ هلن، یک روان درمانگر با اشاره به دعواهای زناشویی و اینکه چه کسی برای آشتی باید پیش قدم گردد؟ گفت: در فرهنگ ما به اشتباه جا افتاده که زن ناز و مرد احتیاج است، به این معنا که زن باید به هنگام بروز اختلافات و دعوای زناشویی ناز نموده و مرد ناز زن را بکشد و این در حالی است که از دید روانشناختی این امر اشتباه محض است، چراکه فارغ از زن یا مرد بودن فردی که در زندگی مشترک مرتکب اشتباه شده است باید اشتباه خود را پذیرفته و برای آشتی پیش قدم گردد.

دکتر مژگان احمدپور در گفت وگو با وبلاگ هلن، اظهار کرد: هر فردی که در زندگی مشترک اشتباه نموده، فارغ از اینکه زن یا مرد است باید آشتی را شروع کند. تصور اینکه مرد باید برای آشتی پیش قدم شود و زن ناز و مرد احتیاج است، در واقع نوعی باج خواهی و اشتباهی در زندگی زناشویی است.

وی ادامه داد: بعضا به هنگام پیش آمدن اختلافات و قهرهای زن و شوهری دو طرف تصور می نمایند فردی که برای آشتی پیش قدم می شود در اصل منت کشی می نماید، حال آنکه منت کشی اصلا واژه قشنگ و درستی نیست. خیلی کلمه بچگانه ای است و حتما باید از دایره لغات زوجین برداشته شود.

چرا بعضی همسران دائما قهر می نمایند؟

این روانشناس با بین اینکه همیشه فردی که مرتکب اشتباه شده است باید برای آشتی پیش قدم شود و در این امر تفاوتی میان زنان و مردان وجود ندارد، به قهرهای مکرر و غیر طبیعی بعضی زوجین نیز اشاره نمود و اضافه کرد: افرادی که به پختگی کامل و بالغ شدن نرسیده اند و در رشد شناختی دچار مشکل هستند به دفعات زیاد و به صورت غیر طبیعی و بدون داشتن دلایل منطقی با همسر خود قهر می نمایند. رشد شناختی افراد از زمان کودکی شروع و تا 15 الی 16 سالگی باید کامل شود. این رشد به انگیزه، هدف، نوع حل مساله و نوع تصمیمم گیری افراد در زندگی باز می شود. افرادی که به رشد شناختی کاملی نرسیده باشند در روابط بزرگسالی خود و به ویژه در رابطه با همسر دچار مشکل می شوند. در واقع این افراد به هنگام بروز اختلافات زناشویی توان حل مساله را ندارند و از این رو با کوچکترین مساله شروع به فرار از مشکل نموده، مسئولیت اشتباه خود را نمی پذیرند و قهر می نمایند.

کدام اختلالات شخصیتی به قهرهای زناشویی دامن می زند؟

این مدرس دانشگاه در عین حال این را هم گفت که عدم پذیرش مسئولیت اشتباهات، فرار از موقعیت و پیش قدم نشدن برای آشتی در افراد دارای بعضی از اختلالات شخصیتی نظیر شخصیت های نمایشی یا (Histrionical)، شخصیت های خودشیفته یا (Narcissistic)، شخصیت های بی ثبات و دمدمی مزاج یا (borderline) و شخصیت های ضد اجتماعی یا (Antisocial) بیشتر دیده می شود.

این روان درمانگر شرح داد: شخصیت های نمایشی اغلب قهر می نمایند، دوست دارند مرکز توجه باشند و از اینکه دیگران ناز آنها را بکشند لذت می برند و تصور می نمایند این دیگران هستند که همیشه باید از آنها عذرخواهی نمایند. از سوی دیگر شخصیت های خودشیفته نیز هرگز نمی پذیرند اشتباهی نموده اند و از این رو عذرخواهی نمی نمایند. بعلاوه شخصیت های بی ثبات و دمدمی مزاج نیز همیشه منجر به بروز اختلافات و دعوا می شوند چراکه در رفتار خود ثبات ندارند. شخصیت های ضد اجتماعی نیز عاطفه ندارند، همیشه سعی می نمایند با چرب زبانی دیگران را گول زده و به آنها آسیب بزنند. از این رو این شخصیت ها چون هیچگاه مسئولیت اشتباه خود را نمی پذیرند برای آشتی نیز پیش قدم نمی شوند.

تاثیر تیپ های شخصیتی متفاوت در زندگی زناشویی

احمدپور در بخش دیگر سخنان خود از تیپ سلطه جو یا قدرت طلب، تیپ گیرنده و سلطه جو، تیپ کناره گیر و مردم گریز و تیپ سودمند اجتماعی به عنوان چهار تیپ شخصیتی یاد کرد و درباره نوع رفتار افراد دارای این تیپ های شخصیتی به هنگام بروز اختلافات زناشویی، توضیح داد: تیپ شخصیتی قدرت طلب همیشه احساس رجحان نموده و تصور می نماید در صورت داشتن قدرت زیاد کسی نمی تواند به او صدمه بزند و از این رو برای آشتی کردن پیش قدم نمی شود. تیپ شخصیتی گیرنده و سلطه پذیر نیز به شکل افراطی دنبال جلب محبت از دیگران است و اعتقاد دارد اگر دیگران مرا دوست داشته باشند صدمه ای به من نمی زنند، از این رو این افراد محبت را گدایی نموده، امیال شخصی خود را سرکوب می نمایند و اگر از آنها سوء استفاده هم شود از خود دفاعی نمی نمایند و در ازدواج نیز ناموفق اند.

به گفته این روانشناس، افراد دارای تیپ شخصیتی کناره گیر و مردم گریز نیز با فرار از مسائل و اجتناب از آنها، احتیاجهای عاطفی خود را سرکوب می نمایند چراکه اعتقاد دارند اگر احتیاجی به کسی نداشته باشند کسی به آنها صدمه نمی زند و از این رو از تعهداتی مثل ازدواج به طور کامل دوری نموده و شکست را نمی پذیرند.

وی بعلاوه این را هم گفت که افراد دارای تیپ شخصیتی سودمند اجتماعی، با تقویت علاقه اجتماعی خود، سعی در افزایش همکاری با دیگران دارند تا به اهداف اجتماعی و شخصی خود برسند و در عین حال از یاری کردن به دیگران لذت برده و از یاری خواستن نیز ابایی ندارند.

این روان درمانگر معتقد است که زوجین اغلب به هنگام بروز اختلافات زناشویی سعی در تغییر رفتار همسر خود دارند حال آنکه ما به هیچ عنوان حق نداریم همسر خود را برای رفتار کردن طبق میل و خواسته خود تغییر دهیم.

احمدپور در ادامه سخنان خود درباره نحوه صحیح عذرخواهی کردن از همسر به هنگام آشتی و پس از بروز اختلاف، شرح داد: زوجین باید دقت نمایند که من معذرت می خواهم جمله خوبی است اما کافی نیست. پذیرش مسئولیت مهم ترین موضوع در عذرخواهی است. اگر کسی عمیقا به اشتباه خود فکر کند، نسبت به رفتار خود پشیمان شود، به طرف مقابل این اطمینان را بدهد که هرگز رفتار خود را تکرار نکند و برای ترمیم رابطه آماده است و در صدد جبران اشتباه خود برآید، می توان گفت به پذیرش مسئولیت رسیده است. کسی که به پذیرش مسئولیت نرسیده باشد انعطاف پذیری کمی دارد و در زندگی مشترک حرف حرف خودش است. در واقع ابراز پشیمانی فقط بیان یک کلمه و یا یک جمله نیست. اغلب افراد سعی دارند اشتباهات خود در زندگی مشترک را توجیه نمایند درحالی که همین توجیه کردن مانع آشتی می شود.

این مدرس دانشگاه در خاتمه سخنان خود به این نکته نیز اشاره نمود که زوجین پس از پی بردن به اشتباهات خود باید سخنان همسر خود را نیز بشنوند، او را آرام نموده و به او اجازه دهند از نگاه خود اشتباه اتفاق افتاده را تعریف کند تا فرآیند عذرخواهی به صورت کامل طی شود.