گزیده نقدهای فصل چهارم سریال فارگو؛ یک داستان خشن مافیایی - وبلاگ هلن

به گزارش وبلاگ هلن، بالاخره پخش فصل چهارم سریال فارگو شروع شد و نقدهای فصل جدید این سریال محبوب نشان می دهد نوآ هاولی و شبکه اف ایکس به خوبی از عهده روایت یک داستان خشن مافیایی در دهه 1950 میلادی برآمده اند.

نخستین فصل از سریال فارگو در بهار سال 2014 از شبکه اف ایکس پخش شد. این سریال در هر فصل داستان شخصیت های جدیدی را روایت می نماید و با الهام از فیلم فارگو ساخته برادران کوئن، تا به امروز تمام فصل های آن در فصول سرد سال رقم خورده اند و داستان های خشنی را روایت نموده اند. فیلم فارگو بی تردید یکی از شاخص ترین آثار پست مدرن در دهه پایانی قرن بیستم است. فیلمی که با ارائه شخصیت هایی متفاوت، فیلم نامه ای یک دست و استفاده درست از عنصر اتفاق در گره افکنی تأثیر ملموسی بر بسیاری از فیلم های پست مدرن پس از خود داشته است. سریال فارگو هم کوشش نموده نکات مثبت آن فیلم را به دنیای تلویزیون بیاورد و با بهره گیری از سبک های کمدی سیاه، جنایی و درام در ساختار خود بتواند علاوه بر دوست داران فیلم های برادران کوئن، تماشاگران جدیدی هم برای خود دست و پا کند.

فصل چهارم فارگو قرار است ما را به سال های اجرای قوانین جیم کرو ببرد. قوانینی که امکانات رفاهی، تحصیلی، اقامتی و سایر خدمات اجتماعی و بعضا شخصی رنگین پوستان را از سفیدپوستان جدا می کرد. هرچند در متن این قوانین عبارت جدا اما مساوی به چشم می خورد، ولی بین سال های 1876 تا 1965 که چنین جداسازی غیرانسانی اجرا می شد، عملا ضررهای مالی، آموزشی و اجتماعی بسیاری متوجه رنگین پوستان بود. نوآ هاولی و سایر سازندگان فصل چهارم سریال فارگو میخواهد طی 10 قسمت داستان یک سندیکای جنایی سیاه پوست را به تصویر بکشد که ضمن فرار از تن دادن به قوانین جیم کرو، به دنبال همکاری با مافیای کانزاس سیتی به منظور انجام اعمال خرابکارانه هستند. کریس راک کمدین مشهور و محبوب آمریکایی با گریم و چهره ای متفاوت قرار است نقش رهبر این سندیکای جنایی سیاه پوستی را ایفا نماید.

• 5 فیلم برتر برادران کوئن؛ سفری به سینمای کوئن ها

نقدهای فصل چهارم سریال فارگو

دیسایدر/ کیلا کوب

امتیاز: 90 از 100

با وجود اینکه طی سال های اخیر داستان های بزرگی روایت شده است، اما هیچ کدام به اندازه فصل چهارم فارگو جاه طلبانه، قوی و باشکوه نبوده اند. اینکه این فصل تا چه اندازه خوب خواهد بود بستگی به این دارد که در وهله نخست چه عاملی شما را به تماشای سریال فارگو وا می دارد.

داستان فصل چهارم مملو از هرج و مرج است؛ همان طور که هر روز در سراسر آمریکا هرج و مرج است. در واقع چنین آشفتگی و اتمسفری برای این داستان ضروری به نظر می رسد. این فصل کمی با فصل های پیشین تفاوت دارد و ممکن است عاشقان سریال فارگو را اندکی ناامید کند. تقریبا 3 قسمت طول می کشد تا با جو و فضای سریال خو بگیرید و مشابهت های آن به سه فصل قبلی را پیدا کنید. اما اگر به دنبال یک درام جنایی قدیمی هستید که رگه هایی از روشنفکری در آن وجود داشته باشد، از تماشای فصل جدید فارگو ناامید نخواهید شد.

ایندی وایر/ بن تراورز

امتیاز: 83 از 100 (+B)

فصل چهارم سریال فارگو احتمالا بهترین فصل این سریال نیست. ساختار مجموعه از قسمتی به قسمت دیگر کمی سردرگم است و بازیگران نمی توانند به سطح کیفی بازیگران فصل قبلی برسند. این تأکید نوآ هاولی روی ساختار ثابت خود تا آن اندازه که لازم است، نشاط آور هم به نظر می رسد. هالی در این فصل درواقع ریشه های نژادپرستی در ایالت های غرب میانه آمریکا را آنالیز می نماید و مخاطب را به سمت کوشش برای بهبود شرایط اجتماعی سوق می دهد. هرچند لحن سریال کندتر و سنگین تر از گذشته شده است، اما در مجموع ارزشمند است.

واشنگتن پست/ هنک استوور

امتیاز متاکریتیک: 80 از 100

هالی و تیم سازنده برای معرفی شخصیت ها و دلایل درگیری آن ها به ما عجله ای ندارد تا بتوانیم اتفاقات سریال را در ذهنمان مرتب کنیم. اما در اینجا یک طرح و ساختار قدرتمند در حال شکل گیری است و شما پاداش صبرتان را خواهید گرفت. جاده طولانی است، اما ارزش سفر را دارد.

هالیوود ریپورتر/ دن فاینبرگ

امتیاز متاکریتیک: 80 از 100

این فصل یک درام تاریخی است که دو جین (یا بیشتر) شخصیت اصلی و میهمان دارد. با وجود اینکه فارگو گاهی در نمایش اینکه چه کسی شخصیت اصلی (قلب داستان) است جهت را گم می نماید یا دقیق نمی داند کدام خط داستانی از ارجحیت بیشتری برخوردار است، بازهم وقتی سریال به انتها می رسد، مجموعه های تلویزیونی کمی را می توان یافت که بتوانند با آن رقابت نمایند.

من بسیار قدردان سبک و ریتم عجیب و غریب سریالم و از بازگشت فارگو بسیار خشنود هستم. حتی در زمانی که فارگو در اوج نیست و با وجود جاه طلبی ها و فشارهایی که به ثمر ننشسته اند، بازهم در فصل چهارم عظمت بزرگی نهفته است.

ورایتی/ دانیل د آداریو

امتیاز: 50 از 100

شخصیت پردازی های نامتعارف برای فارگو اتفاق جدیدی نیست، اما در این فصل تعادل از بین رفته است. شخصیت های زیادی در صف تبدیل شدن به بدترین شرور ایستاده اند ولی تعداد کمی از آن ها واقعا برای سریال کارآمد هستند و آنچه داستان احتیاج دارد را به آن می دهند. فصل چهارم میخواهد به نسبت فصل های قبلی فاصله بیشتری با سبک و لحن فیلم های برادران کوئن داشته باشد. سریال سعی دارد داستان درگیری دو گروه خلافکار در کانزاس سیتی را فراتر از پیشینیان خود روایت کند، اما حجم اتفاقات داستان بسیار بالا است و شخصیت پردازی درستی وجود ندارد و این احتمالا ناشی اطمینان نداشتن سازندگان به داستان است.

تا به این ساعت چند نقد با امتیاز 100 از 100 برای فصل چهارم فارگو ثبت شده است و اغلب نقدهای فصل جدید این مجموعه مثبت و با امتیاز بالاتر از 70 از 100 هستند، اما چند نقد منفی با امتیاز بسیار پایین مانند نقد رسانه ولچر با امتیاز 30 از 100 هم برای این فصل ثبت شده است که نشان می دهد بعضی از هواداران این سریال از لحن آرام تر و تعدد شخصیت های اصلی داستان جدید فارگو چندان راضی نیستند.

منبع: Metacritic