تور مجازی: اولان باتور؛ مرکز مغولستان - وبلاگ هلن

به گزارش وبلاگ هلن، مغولستان یکی از کشورهایی است که کمتر درباره آن می شنویم و می خوانیم. به همین علت است که در این مطلب از تور مجازی به سراغ این کشور رفتیم و به معرفی مرکز آن، اولان باتور، می پردازیم. در ادامه با خبرنگاران همراه باشید.

مرکز امروزی مغولستان، به عنوان یک شهر، قدمت چندانی ندارد. در واقع سال 1639 بود که یک صومعه بودایی در محل تلاقی دو رود تول و سلب (Tuul and the Selbe) ساخته شد و یک قرن و نیم بعد، چادرنشینان بودایی (Bogd Gegeen) زمین های اطراف این صومعه را برای سکونت دائمی خود برگزیدند. از آن موقع، آنجا قصر بزرگان (Urga) نام قرار گرفت و کم کم به یکی از بزرگ ترین شهرهای مغولستان تبدیل شد؛ اما از سال 1911 بود که به عنوان مرکز، نام صومعه اعظم (Niĭslel Khüree) را به خود گرفت و بعدها، در سال 1924، با شکل گیری جمهوری پارلمانی مغولستان، نام شهر به اولان باتور (قهرمان سرخ) تغییر یافت.

امروزه، این شهر یکی از مهم ترین مراکز فرهنگی کل کشور و خانه بیش از نیمی از جمعیت مغولستان است. اینجا جایی است که سنت ها با زندگی مدرن در می آمیزد. در این شهر، ساختمان ها و آسمان خراش های بلند در جوار خانه های سنتی و قدیمی و جدیدترین های صنعت خودرو در کنار اسب ها و ارابه ها به چشم می خورند.

مرکز اولان باتور، میدان چنگیز است که تا سال 2013 به میدان سوخباتار (Sükhbaatar Square) معروف بود. اینجا کاخ دولت، بازار بورس مغولستان و بسیاری ساختمان های مهم شهر و بعلاوه بناهای چنگیز خان قرار گرفته است. کمی دورتر از این میدان، معبد چویجین لاما واقع شده است که به افتخار (Luvsankhaidav) ساخته شده و یکی از برترین نمونه های معماری قرن بیستم به شمار میرود.

یکی از جالب توجه ترین مراکز بودای اولان باتور، صومعه (Gandantegchinlen) است ـ ساختمانی که از خرابی های معابد مذهبی در سال 1930 جان به در برده است. سال ها پیش، دولت تمامی معابد به جز تعداد محدودی را نابود کرد که از آن تعداد به جا مانده به عنوانموزه های مذهبی برای بازدید گردشگران خارجی استفاده می گردد. معابد شگفت انگیز بودا برای اینکه تاثیرگذاری بیشتری روی گردشگران داشته باشند با طلا و سنگ های قیمتی زیبایی تزئین شده اند. در حال حاضر، درهای صومعه گندانتکچیلن با 150 راهبی که در آن مشفول اند، به روی مردم و گردشگران باز است. مهم ترین شی مقدس این صومعه، مجسمه ای 26 متری است که در اوایل قرن 20 میلادی به عنوان نماد استقلال مغولستان ساخته شد. حدود 45 کیلوگرم طلا و 56 کیلوگرم نقره برای ساخت این مجسمه مورد استفاده قرار گرفته است؛ بعلاوه 2,286 سنگ قیمتی در این مجسمه به کار رفته است.

کاخ بغد خان (جایگاه آخرین حاکم مغولستان) از سال 1924، کاربری موزه داشته است. این ساختمان در قرن 19 تا 20 میلادی ساخته شد و به عنوان کاخ تابستانی و زمستانی استفاده می شده است. علاوه بر ترکیب بی نظیر معماری مغولی و حس و حال ساختمان های آن دوران، این کاخ برای داشتن مجموعه بی نظیری از مجسمه ها، نقاشی ها و بسیاری هدایا که به بغدخان هدیه می شده است معروفیت دارد.

دیدنی هایاولان باتور از مرزهای آن فراتر رفته است: چهار قله زیبا، شهر را از هر طرف احاطه نموده اند که به باور مردم هر یک از این چهار قله مکان هایی مقدس اند. بلندترین آن ها، کوهستان بغد خان با ارتفاع 2,256 است. نام این قله با نام چنگیز خان به طرز عجیبی عجین شده است. گفته می گردد که چنگیز خان مغول، زمستان 1225-1226 را در این کوهستان برای جنگ تانگتز (Tanguts) آماده می شده است. طبق افسانه ها، او سلاح و گنجینه با ارزش خود را در اینجا مخفی نموده و شاید به همین علت است که امروزه این کوهستان به شدت محافظت می گردد.

تصاویر پانوراما

تور مجازی روزهای فرد، ساعت 10:15 شب در وبلاگ هلن منتشر می گردد. برای دسترسی به مقاله های این بخش به صفحه اختصاصی تور مجازی مراجعه کنید.

پیشنهادات و نقدها خود را از ما دریغ نکنید.