کشف مکانیسمی که می تواند از تکثیر سلول های سرطانی جلوگیری کند - وبلاگ هلن

به گزارش وبلاگ هلن، پژوهشگران اسپانیایی در آنالیز تازه خود، مکانیسمی را شناسایی نموده اند که می تواند از تکثیر سلول های سرطانی جلوگیری کند و آنها را از بین ببرد.

به گزارش وبلاگ هلن و به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه خودگردان بارسلونا(UAB)، پژوهشگران مکانیسمی را شناسایی نموده اند که مهارنماینده های کیناز پروتئین ERK5 به واسطه آن می توانند تکثیر سلول های سرطانی را مختل نمایند و به مرگ آنها منجر شوند. نتایج به دست آمده از سلول های سرطانی انسان نشان می دهند که مهار ERK5، اتوفاژی سیتوتوکسیک(cytotoxic autophagy) را فعال می نماید. اتوفاژی سیتوتوکسیک، فرآیندی است که از بین بردن سلول های سرطانی را بدون تأثیر گذاشتن بر سلول های سالم شروع می نماید. ترکیب مهارنماینده های ERK5 و شیمی درمانی می تواند درمان سرطان را بهبود ببخشد.

ساخت پروتئین های سلولی، در شبکه آندوپلاسمی انجام می گردد. شبکه آندوپلاسمی در واکنش به عوامل گوناگونی مانند کمبود مواد مغذی یا اکسیژن، تحت فشار قرار می گیرد. این فرآیند می تواند بقای سلول ها را به خطر بیندازد. برای مقابله با این شرایط، فرآیندی موسوم به UPR شروع می گردد تا فراوری پروتئین و طبیعی بودن سلول را بازگرداند. فرآیند UPR، اتوفاژی را شروع می نماید که یک فرآیند بیولوژیکی است و امکان تجزیه و بازیافت اجزای معیوب را برای سلول ها فراهم می نماید. با وجود این، اگر فشار شدید یا بلندمدت باشد، UPR برای بازگرداندن فراوری پروتئین کافی نیست و به اتوفاژی سیتوتوکسیک منجر می گردد که خودکشی سلولی یا آپوپتوز(Apoptosis) را فعال می نماید.

فرآیند UPR، در همه سلول های بدن رخ می دهد اما در سلول های تومور که سطوح بالایی از فشار شبکه آندوپلاسمی را نشان می دهند، اهمیت ویژه ای دارد. فرآیند UPR و اتوفاژی، به سلول های تومور امکان می دهند تا بهتر با محیط سازگار شوند و از سیستم ایمنی دوری نمایند. در نتیجه، سلول های تومور برای رسیدن به سطحی از اتوفاژی که برای سلول، سمی است، بسیار حساس هستند. از این رو، مدولاسیون اتوفاژی، یک راهبرد درمانی تازه برای درمان سرطان به شمار می رود. داروهایی که سطوح بالایی از اتوفاژی را القا می نمایند، می توانند به فروپاشی سلول های تومور و بعلاوه، فعال شدن برنامه آپوپتوز منجر شوند.

پروتئین کیناز ERK5، تکثیر و بقای سلول های تومور را کنترل می نماید و یک هدف درمانی تازه برای درمان سرطان به شمار می رود. مهارنماینده های ERK5 در مدل های گوناگون سلولی و توموری، هم به تنهایی و هم در ترکیب با شیمی درمانی، کارآیی خود را نشان داده اند. با وجود این، مکانیسمی که این مهارنماینده ها به واسطه آن باعث مرگ سلول های تومور می شوند، ناشناخته بود.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه خودگردان بارسلونا به سرپرستی خوزه میگل لیزکانو(José Miguel Lizcano)، مکانیسمی را نشان داده اند که مهارنماینده های ERK5 به واسطه آن، مرگ سلولی را پدید می آورند.

پژوهشگران با کشت سلول های تومور انسانی سرطان پانکراس، آندومتر و دهانه رحم دریافتند که ERK5، اتوفاژی تومور را تنظیم می نماید. بنابراین، مهارنماینده های ERK5، فشار شبکه آندوپلاسمی و UPR را تا سطوحی فعال می نمایند که از اثر محافظتی آنها فراتر برود و شکل سمی اتوفاژی را فعال کند که نهایتا به مرگ آپوپتوتیک سلول های تومور منجر می گردد.

لیزکانو گفت: مهارنماینده های ERK5، سلول های تومور را نسبت به شیمی درمانی حساس می نمایند. پژوهش ما نتایج بسیار امیدوارنماینده ای را برای بهبود شیمی درمانی و بعلاوه راهبردهای مؤثرتری را برای مقابله با سرطان ارائه می دهد.

این پژوهش در مجله Frontiers in Cell and Developmental Biology به چاپ رسید.